Profile elektrycznych sygnałów sterujących wtryskiwaczami elektromagnetycznymi systemu wtryskowego Common Rail
Wstęp
W 2009 roku firma Bosch wprowadziła na rynek opis przystawki do stołów probierczych diesla np. EPS 815, umożliwiającej testowanie wtryskiwaczy elektromagnetycznych systemu Common Rail do samochodów osobowych firmy Delphi i Denso (rys. 1.).
Rys. 1. Stół probierczy diesla EPS 815 firmy Bosch
Rozpowszechnione przez firmę Bosch opisy skomplikowanych procedur nastawczych pozwoliły na przygotowanie niniejszej publikacji, wyjaśniającej mechanizmy procesu sterowania wtryskiwaczami od strony elektrycznej [2]. W ten sposób powstała poszerzona instrukcja obsługi w języku polskim dla osób, które już posiadają odpowiedni sprzęt testujący, a także dla pracowników warsztatów zajmujących się zagadnieniami z dziedziny nowoczesnych systemów wtryskowych diesla. Wiedza ta może być pomocna do kształtowania profili sterujących w urządzeniu testującym EPS 200A firmy Bosch.
Głównym celem stosowania wystandaryzowanych profili elektrycznych sygnałów sterujących wtryskiwaczami CR jest uzyskanie powtarzalności wtryskiwanych dawek paliwa. Profile wykorzystywane są zarówno podczas testowania wtryskiwaczy CR na profesjonalnych stołach probierczych diesla, jak i w normalnej pracy systemów wtryskowych Common Rail w pojeździe. Urządzenia testujące firmy Bosch umożliwiają samodzielną modyfikację profili poprzez ich edycję w specjalnym oknie programu. Szczególnie jest to przydatne podczas testowania wtryskiwaczy Delphi lub Denso, dla których nie przygotowano dedykowanej bazy danych tak, jak w przypadku wtryskiwaczy firmy Bosch. W tym wypadku do każdego numeru katalogowego wtryskiwacza jest przypisana charakterystyka z przyporządkowanym do niego właściwym profilem sygnału sterującego. Na rynku są dostępne urządzenia np. CRU2i firmy CARBON ZAPP, posiadające wbudowane bazy nominalnych wartości mierzonych dla niemalże wszystkich typów wtryskiwaczy CR, zarówno elektromagnetycznych, jak i piezoelektrycznych (rys. 2). Kolejne wersje oprogramowania wraz z zaktualizowaną bazą danych są dostępne w firmie CarTechnik z Krakowa, generalnego importera firmy CARBON ZAPP [3].
Rys. 2. Komputerowy tester wtryskiwaczy CR firmy CARBON ZAPP
W nieprofesjonalnych urządzeniach testujących przy próbie wykorzystania komputerowych baz zawierających dane pomiarowe wtryskiwaczy, może powstać błąd pomiaru dawek paliwa. Podczas testowania wtryskiwaczy z uwagi na brak określenia profili sygnałów do ich wysterowania, istnieje prawdopodobieństwo dużego rozrzutu dawek i ich niepowtarzalności. Szczególnie dotyczy to małych dawek paliwa i tym samym pomiar staje się niewiarygodny.
W pojazdach dzięki odpowiednio wyprofilowanym prądowym przebiegom sterującym, zminimalizowano wpływ różnych niekorzystnych czynników mogących oddziaływać na wielkość dawki, a także na niepożądane opóźnienie wtrysku paliwa.
1. Cewka wtryskiwacza CR w obwodzie elektrycznym
1.1. Pojęcia i definicje
Z uwagi na indukcyjność cewki, która jest miarą zdolności do przeciwstawiania się zmianom prądu w obwodzie elektrycznym, zarówno w początkowej fazie jego włączenia, jak i wyłączenia, czyli w tak zwanym stanie nieustalonym, przebieg prądu ulega swoistemu zdeformowaniu.
W przypadku włączenia cewki następuje nieliniowy wzrost wartości prądu, aż do momentu uzyskania jego ustabilizowanego poziomu, wyznaczonego przez wartość napięcia zasilania U i rezystancji cewki R. Zgodnie ze wzorem (1.1) przebieg prądowy w cewce ma charakter wykładniczy, a szybkość jego narastania zależy od stałej czasowej cewki τ, jak również od członu U/R, który dodatkowo determinuje maksymalny poziom prądu (stan ustalony). Zakładając dla uproszczenia stałą wartość rezystancji R i indukcyjności L, aby szybciej uzyskać oczekiwaną wartość prądu w cewce, można jedynie wpłynąć na zmianę wartości przyłożonego do niej napięcia sterującego U (rys. 5).
Wzór na przebieg prądu w cewce:
(wzór 1.1)
Wzór na stałą czasową obwodu elektrycznego z indukcyjnością:
(wzór
1.2)
gdzie:
i – prąd [A]
t – czas [s]
U – napięcie [V]
τ – stała czasowa [s]
L – indukcyjność [H]
R – rezystancja [Ω]
Rys. 3. Graficzne wyznaczanie stałej czasowej cewki
Objaśnienie do wykresu:
1 – krzywa prądowa cewki elektrozaworu wtryskiwacza CR
2 – poziom maksymalnego prądu płynącego przez cewkę dla ustalonych parametrów U/R (asymptota)
3 – styczna do krzywej prądowej wyznaczająca szybkość jej wznoszenia
4 – poziom 63,2% wartości maksymalnej prądu, obowiązujący dla warunku: t = τ
5 – wyznaczony przedział czasowy odpowiadający stałej czasowej τ, dla określonych parametrów L i R
Na wykresie z zaznaczonymi charakterystycznymi liniami odniesienia jest przedstawiony graficzny sposób wyznaczenia stałej czasowej cewki τ (rys. 3).
Wartość τ można odczytać na przecięciu się osi t(s) z pionową linią 5 powstałą w miejscu styku krzywej prądowej i poziomu 63,2 % wartości maksymalnej prądu tj. U/R . Powyższa zależność pochodzi ze wzoru (1.3).
Warunek: t = τ
(wzór
1.3)
Odczytanie stałej czasowej przy wykorzystaniu stycznej do przebiegu prądowego przecinającej się z asymptotą 2 wydaje się trudniejsze, niemniej jednak otrzymana z wykresu wartość τ będzie taka sama.
Problemem, z którym musieli się zmierzyć projektanci systemu CR, jest wpływ indukcyjności cewki elektrozaworu na czas reakcji kotwicy elektromagnesu. Przy założeniu stałej rezystancji cewki, zgodnie ze wzorem (1.2) stała czasowa τ będzie zależeć tylko od wartości indukcyjności. Czym większa jest indukcyjność cewki, tym prąd przez nią płynący wolniej osiąga poziom nasycenia (rys. 4).
W wyniku swoistej inercji elektrycznej proporcjonalnej do kąta nachylenia stycznej krzywej prądowej w stosunku do osi czasu, dochodzi do opóźnienia zadziałania elektrozaworu wtryskiwacza. Zjawisko to można wyjaśnić odwołując się do prawa indukcji elektromagnetycznej Faradaya oraz prawa Lenza, zwanego również regułą przekory. Określa ona kierunek indukowanego pola magnetycznego w zjawisku indukcji elektromagnetycznej.
Rys. 4. Wpływ indukcyjności cewki na szybkość wzrostu
prądu w cewce
Wnioski z rozważań na temat stałej czasowej τ obwodu RL wtryskiwacza elektromagnetycznego są obarczone pewnym błędem, z powodu zmienności w czasie indukcyjności cewki elektrozaworu spowodowanego ruchem zwory elektromagnesu. Nie zmienia to jednak faktu, że dla bliższego poznania zjawisk fizycznych zachodzących w obwodach elektrycznych wtryskiwaczy CR przyjęte uproszczenia są mało istotne.
1.2. Podniesienie napięcia – faza Booster
W wyniku kompromisu konstrukcyjnego przyjęto rozwiązanie uwzględniające realne możliwości wykonania elektromagnesu, z góry narzucając rezystancję i indukcyjność cewki wtryskiwacza. Wzajemne dopasowanie parametrów obwodu elektrycznego wtryskiwaczy uzyskuje się poprzez odpowiednie ukształtowanie charakterystyki prądu sterującego pracą zaworu elektromagnetycznego, znacznie podnosząc napięcie w pierwszej fazie procesu sterowania. To jest tak zwana faza Booster, polegająca na wykorzystaniu napięcia w przedziale 50 - 80 V pochodzącego z przepięć indukcyjnych gromadzonych na kondensatorze. Dzięki temu, w dużym stopniu uniezależnia się opóźnienie zadziałania elektromagnesu wtryskiwacza nie tylko od niekorzystnego wpływu indukcyjności cewki, ale przede wszystkim od oddziaływania zmiennych warunków zasilania panujących w instalacji elektrycznej, jak również od wzrastającej wraz z wiekiem pojazdu szkodliwej rezystancji połączeń elektrycznych. Napięcie w instalacji elektrycznej pojazdu najczęściej utrzymuje się na poziomie ok. 14 V, a więc, aby uzyskać kilkukrotnie wyższe napięcie, wykorzystuje się zjawisko samoindukcji (prawo Faradaya). Zgodnie z tym prawem w zamkniętym obwodzie elektrycznym znajdującym się w zmiennym polu magnetycznym, można spodziewać się powstania siły elektromotorycznej indukcji ε równej szybkości zmian strumienia indukcji pola magnetycznego przechodzącego przez powierzchnię rozpiętą na tym obwodzie (1.4).
(wzór
1.4)
gdzie:
ε – siła elektromotoryczna indukcji
z – ilość zwojów cewki
dΦB/dt- szybkość zmian strumienia magnetycznego
L – indukcyjność cewki
di/dt – szybkość zmian prądu
Energię zgromadzoną w cewkach wtryskiwaczy uzyskuje się w następstwie przepięć indukcyjnych, powstałych w obwodzie elektrycznym wskutek nagłego ograniczenia lub rozłączenia przepływu prądu płynącego przez elektrozawór, co jest nieodłącznym elementem procesu sterowania (1.5). Wartość energii E zgromadzonej w cewce wtryskiwacza jest wprost proporcjonalna do indukcyjności cewki L i kwadratu płynącego przez nią prądu I.
(wzór
1.5)
Kondensatory w sterownikach systemu wtryskowego Common Rail są ładowane w wyniku wielokrotnych, zaprogramowanych w sterowniku CR przepięć elektrycznych, przypadających na jeden cykl pracy wtryskiwacza elektromagnetycznego.
Rys. 5. Charakterystyki prądowe sterowania cewki
elektromagnesu
Na wykresie przedstawiono dwie przykładowe krzywe prądowe wyznaczone przy dwóch różnych napięciach zasilania tj. 1 - 50 V i 2 – 14 V oraz stałych parametrach elektrycznych cewki wtryskiwacza tj. rezystancji R=1,0 Ω i indukcyjności L=100 µH (rys. 5). Linia pozioma oznaczona cyfrą 3 wyznacza poziom prądu przyciągania kotwicy elektromagnesu. Przy chwilowym napięciu zasilania 50 V (tzw. faza Booster) właściwy poziom prądu przyciągania kotwicy elektromagnesu wtryskiwacza pojawia się już po 26 µs, a przy zasilaniu pokładowym ok. 14 V wymaganą wartość prądu uzyskuje się dopiero po 190 µs. Z uwagi na duży rozrzut napięcia w instalacji pojazdu - od rozruchu do stanu normalnej pracy silnika, bez stosownych zabiegów dostosowujących krzywą prądową, można by się spodziewać różnych czasów odpowiedzi wtryskiwacza na sygnał sterujący, co jest jednoznaczne z niedopuszczalną rozpiętością dawek paliwa.
1.3. Wpływ dużych rezystancji obwodu elektrycznego na pracę wtryskiwacza
Innym niepokojącym zjawiskiem w obwodach elektrycznych systemów CR jest ich nadmierna rezystancja. W wyniku zwiększenia rezystancji obwodu zasilającego (w opisie założono rezystancję 5 Ω) prąd zasilający cewkę elektrozaworu wtryskiwacza zostanie ograniczony do wartości, która znajduje się poniżej poziomu prądu przyciągania kotwicy elektromagnesu (rys. 6). Pomimo zastosowania fazy Booster nie może ona przeciwdziałać takim ograniczeniom, co w konsekwencji prowadzi do unieruchomienia wtryskiwacza. Nadmiernie wysoka wartość rezystancji jest pewnego rodzaju patologią układu zasilania. Najczęściej mamy do czynienia jedynie z niebezpiecznym ponadnormatywnym podwyższeniem rezystancji obwodu zasilającego wtryskiwacze, związanym z niestaranną naprawą wiązki elektrycznej, czy po prostu powstałej w wyniku wyeksploatowania pojazdu.
Rys. 6. Wpływ rezystancji obwodu elektrycznego na
pracę elektrozaworu wtryskiwacza
Zwykle nie zdajemy sobie sprawy z tego, jaki wpływ na ograniczenie dawek paliwa mają szkodliwe rezystancje wtrącone do obwodu elektrycznego wtryskiwaczy.
Badania przeprowadzone w naszym laboratorium wykazały, że obniżenie o połowę prądu sterującego pracą wtryskiwacza, spowodowało aż pięciokrotne zmniejszenie dawki pilotażowej (dotryskowej) paliwa (rys. 7 i 8) [4].
Dopuszczalna rezystancja obwodu zasilającego wtryskiwacze CR nie powinna przekraczać wartości R = 50 mΩ.
Z uwagi na różnorodność systemów wtryskowych CR, jak również na bogactwo asortymentowe wtryskiwaczy pochodzących od wielu producentów, przytoczone powyżej wartości liczbowe mają charakter wyłącznie dydaktyczny (poglądowy, orientacyjny) i nie powinny być wykorzystywane jako wartości wzorcowe. To samo dotyczy charakterystyk prądowych, które miały jedynie zobrazować procesy elektryczne, jakie zachodzą podczas sterowania wtryskiwaczami elektromagnetycznymi systemów Common Rail.
Rys. 7. Laboratorium diesla firmy GŁADYSEK
BOSCH SERVICE
Rys. 8. Laboratorium diesla firmy GŁADYSEK
BOSCH SERVICE
1.4. Inne aspekty niewłaściwej pracy systemu wtryskowego CR
Analizując wpływ momentu wtrysku na pracę silnika, należy zwrócić uwagę na jeszcze jeden aspekt dysfunkcji systemu CR dotyczący opóźnienia załączenia elektromagnetycznego zaworu wtryskiwacza. Niekontrolowane opóźnienie i niewłaściwa dawka wtrysku niekorzystnie rzutują na parametry trakcyjne i kulturę pracy silnika, jak również na zwiększoną emisję spalin. Zbyt małe dawki pilotażowe lub ich brak są wyjątkowo uciążliwe dla kierowców, ponieważ związana z tym głośna praca silnika jest szczególnie irytująca. Następstwem niewłaściwych dawek dotryskowych może być permanentny brak procesu regeneracji filtra DPF, a w konsekwencji jego zablokowanie. Zdarzają się również problemy z przybywającym poziomem oleju silnikowego, co jest zazwyczaj świadectwem wielokrotnych, nieudanych prób ze strony sterownika systemu CR przeprowadzenia aktywnej regeneracji filtra cząstek stałych.
Problem niewłaściwych dawek paliwowych powstaje również w wyniku niefachowej naprawy wtryskiwaczy, zwłaszcza w zakresie regulacji skoku kulki lub ustalenia odległości płyty twornika od elektromagnesu (tzw. szczelina powietrzna). Powiększanie skoku zwory poprzez zmianę szczeliny początkowej, powoduje powiększenie wartości prądu rozruchu elektromagnesu wtryskiwacza znacznie wydłużając jego czas rozruchu. Najczęściej jest to powodem zaniku tych bardzo małych dawek związanych z przedwtryskiem i dotryskiem paliwa. Stosowanie profesjonalnych urządzeń i narzędzi oraz fabrycznych technologii, a także wykorzystywanie oryginalnych części zamiennych daje szansę naprawy, po której zregenerowany wtryskiwacz niemalże nie różni się od oryginału.
2. Kształtowanie profili sterujących
2.1. Opis przebiegu sterującego
Przebieg sterujący wtryskiwaczem elektromagnetycznym CR można podzielić na cztery wyodrębnione fazy pracy (rys. 9) [2]:
1 - Faza Booster (podbicie napięcia)
2 - Faza przyciągania
3 - Faza podtrzymania
4 - Faza wyłączania
Rys. 9. Przebieg prądowy sterujący wtryskiwaczem
elektromagnetycznym CR
2.2. Opis faz sterowania
Aby zrozumieć poszczególne fazy procesu sterowania wtryskiwaczem
elektromagnetycznym CR, należy przeanalizować zachodzące tam
zjawiska fizyczne, jak również korelację pomiędzy przebiegami
prądowymi i napięciowymi sygnału sterującego (rys. 10).
Rys. 10. Prądowo-napięciowy przebieg sterujący
wtryskiwaczem elektromagnetycznym CR
2.2.1. Faza Booster – otwieranie
W fazie Booster - zwaną również fazą otwierania, zdefiniowane napięcie kondensatora Uc jest podawane na zawór elektromagnetyczny wtryskiwacza. Napięcie kondensatora Uc jest generowane przez układ elektroniczny sterowania w urządzeniu testującym wtryskiwacze lub w sterowniku systemu Common Rail w pojeździe i może być wielokrotnie wyższe niż napięcie akumulatora UBatt. Podwyższone napięcie kondensatora Uc powoduje gwałtowny wzrost prądu w cewce elektrozaworu, aż do uzyskania zdefiniowanego prądu IBoost. Dzięki małej tolerancji fazy Boost osiąga się wysoką powtarzalność wartości dawek wtrysku.
2.2.2. Faza przyciągania
Po osiągnięciu zadanej wartości IBoost elektronika sterująca zasila zawór elektromagnetyczny wtryskiwacza z napięcia baterii UBatt. Poprzez taktowanie (sterowanie impulsowe tzw. czoperowanie) napięcia baterii UBatt w cewce elektrozaworu, kontrolowany jest prąd pomiędzy IAmin i IAmax do uzyskania czasu tA, kiedy to czas pracy w tej fazie zostaje osiągnięty. Generowana siła pola magnetycznego podnosi kotwicę elektromagnesu wtryskiwacza, powodując otwarcie zaworu upuszczającego paliwo z komory sterującej, po czym iglica rozpylacza unosi się i rozpoczyna się wtrysk.
2.2.3. Faza podtrzymania
W fazie ograniczenia prądowego zdefiniowane ujemne napięcie wyłączania ULA zmniejsza prąd w cewce elektrozaworu do ustalonego poziomu IHmin. Następnie elektronika sterowania w wyniku taktowania napięcia akumulatora UBatt ogranicza prąd sterowania pomiędzy IHmin i IHmax do osiągnięcia wymaganego okresu sterowania TAD. Okres wysterowania wtryskiwacza TAD jest określony od nowa w każdym kroku pomiarowym testu. Poprzez gwałtowne obniżanie (wygaszanie) sygnału do poziomu IH redukuje się straty mocy w elektronice sterującej i we wtryskiwaczu. W fazie impulsowego wygaszania sygnału energia jest uwalniana w postaci napięcia samoindukcji i kumulowana na kondensatorze, a następnie wykorzystana w fazie Booster.
2.2.4. Faza wyłączania
W fazie wyłączania w wyniku podania zdefiniowanego ujemnego napięcia ULH, prąd w cewce elektrozaworu zmniejsza się do poziomu zerowego: i(t) = 0 A. Elektrozawór wtryskiwacza jest wyłączony, a iglica dyszy rozpylacza osiada z powrotem w swoim gnieździe. Proces wtryskiwania jest zakończony. Faza wyłączenia jest głównym źródłem energii, która w postaci napięcia samoindukcji jest akumulowana na kondensatorze, a następnie wykorzystana w fazie Booster.
2.3. Przykład wprowadzania danych profili dla wtryskiwaczy elektromagnetycznych firmy Delphi
Czas fazy przyciągania tA
Zakres regulacji: 100 - 500 µs
Prąd przyciągania IA
Zakres regulacji pomiędzy dopuszczalnym prądem IAmin, a górną wartością graniczną IAmax, w którym ma być on kontrolowany jest określona przez wartość zadaną dla prądu przyciągania i zakresu jego tolerancji.
Zakres regulacji prądu przyciągania: 2 - 21 A (w krokach 0,25 A)
Zakres tolerancji: 0,5 - 2,5 A (w krokach 0,25 A)
Napięcie akumulatora UBatt
Napięcie zasilania dla wtryskiwaczy.
Zakres regulacji: 14 - 28 V
Napięcie na kondensatorze Uc
Napięcie na kondensatorze wpływa na szybkość wzrostu impulsu prądu.
Zakres regulacji: 30 - 60 V
Zmiana prądu IBoost
Zakres regulacji: 5 - 25 A (w krokach 0,25 A)
Minimalny czas podtrzymania tHmin
Zakres regulacji: 30 - 100 µs
Tryb wyłączania
Rys. 11. Wyłączenie z poziomu prądu podtrzymania
Rys. 12. Wyłączenie z poziomu prądu przyciągania
Tryb 0:
Wyłączenie odbywa się zawsze z poziomu prądu podtrzymania (IH).
Ten tryb dotyczy nowszych generacji wtryskiwaczy.
Tryb 1:
Jeżeli okres sterowania (tAD) jest dłuższy niż czas przyciągania (tA) i minimalny czas podtrzymania (tHmin), wyłączenie jest przeprowadzone z poziomu prądu podtrzymania (IH) (rys. 11),
lub:
Jeżeli okres sterowania (tAD) jest krótszy niż czas przyciągania (tA) i minimalny czas podtrzymania (tHmin), wyłączenie jest przeprowadzone z poziomu prądu przyciągania (IA) (rys. 12).
Tryb obowiązuje dla starszej generacji wtryskiwaczy.
Prąd podtrzymania IH
Zakres regulacji pomiędzy dopuszczalną dolną granicą prądu IHmin, a górną wartością graniczną IHmax, w którym ma być on kontrolowany jest określony przez wartość zadaną dla prądu potrzymania i zakres jego tolerancji.
Zakres regulacji prądu podtrzymania: 2 - 17 A (w krokach 0,25 A)
Zakres tolerancji: 0,5 - 2,5 A (w krokach 0,25 A)
Napięcie wyłączania w fazie przyciągania ULA
Poprzez wybór rodzaju fazy wyłączania możliwe są dwie opcje redukcji prądu przyciągania.
Wybór rodzaju fazy wyłączenia:
Standard:
Szybkie wyłączenie realizuje się za pomocą ujemnego napięcia.
Obliczanie ujemnego napięcia: - (UC - UBatt + 2 V).
Wolne wyłączenie:
Wolne wyłączenie realizuje się za pomocą ustalonego ujemnego napięcia o wartości -1 V.
Napięcie wyłączania w fazie podtrzymania ULH
Poprzez wybór rodzaju fazy wyłączania możliwe są dwie opcje redukcji prądu podtrzymania.
Wybór rodzaju fazy wyłączenia:
Standard:
Szybkie wyłączenie realizuje się za pomocą ujemnego napięcia.
Obliczanie ujemnego napięcia: - (UC - UBatt + 2 V).
Szybkie wyłączanie:
Bardzo szybkie wyłączenie realizuje się za pomocą ujemnego napięcia.
Obliczanie ujemnego napięcia: - (UC + 2 V).
Objaśnienie skrótów:
IA - prąd przyciągania w amperach
IAmin - minimalna wartość prądu przyciągania
IAmax - maksymalna wartość prądu przyciągania
tA - czas przyciągania w mikrosekundach
TAD - czas wysterowania w mikrosekundach
UBatt - napięcie akumulatora w woltach
UC - napięcie kondensatora w woltach
IBoost - prąd włączania w amperach
tH - czas podtrzymania w mikrosekundach
IH - prąd podtrzymania w amperach
IHmin - minimalny prąd podtrzymania
IHmax - maksymalny prąd podtrzymania
ULA - ujemne napięcie redukujące prąd w fazie przyciągania
ULH - ujemne napięcie redukujące prąd w fazie podtrzymania
4. Rejestracja przebiegów oscyloskopowych
Poszczególne fazy sterowania prądowego wtryskiwacza zostały poglądowo zobrazowane na schemacie elektrycznym sterownika, poprzez nakreślenie kolorowych linii symbolizujących przepływ prądu w odpowiednich obwodach elektrycznych (rys. 13).
Rys. 13. Przykładowy fragment schematu elektrycznego
sterownika systemu CR w wersji uproszczonej
a – faza Booster, b – wolne rozłączanie prądu, c – faza przyciągania lub podtrzymania, d – szybkie rozłączanie prądu
Aby dokonać rejestracji przebiegów napięciowo-prądowych, można posłużyć się dwukanałowym oscyloskopem cyfrowym, takim jak np. FSA 7XX lub FSA 500 firmy Bosch.
Schemat podłączeń zacisków napięciowych i sondy prądowej (cęgi prądowe) pokazano na (rys. 14). W przypadku zastosowania dodatkowo przewodu uziemiającego diagnoskop FSAXXX (przewód masowy z dużym czarnym krokodylkiem), aby nie doszło do awarii sprzętu pomiarowego, należy bezwzględnie użyć funkcji bezpotencjałowego pomiaru przebiegu napięciowego. Uniemożliwi to zwarcie jednego z biegunów cewki wtryskiwacza z masą pojazdu, które normalnie są od niej izolowane.
Dla zapewnienia dostatecznej rozdzielczości pomiaru przebiegu prądowego, proponuje się zastosowanie cęgów prądowych o zakresie 30A [1].
Rys. 14. Schemat podłączenia sond oscyloskopu
Rys. 15. Przykładowy przebieg prądowy wtryskiwacza
Delphi po edycji profilu sterowania
Materiały źródłowe
[1] Gładysek Jerzy, Gładysek Michał: Poradnik diagnostyki samochodowej. Diagnoskop silnikowy Bosch FSA serii 7XX
[2] Instrukcja przystawki firmy Bosch do badania wtryskiwaczy CR firmy Delphi i Denso, przystosowanej do stołu probierczego diesla firmy Bosch. Nr kat. Bosch 1 695 979 973
[3] Materiały informacyjne firmy CARBON ZAPP. www.carbonzapp.pl
[4] Wyniki badań własnych wykonanych w firmie GŁADYSEK BOSCH SERVICE w Krakowie.
Autorzy
Inż. Jerzy Gładysek
Mgr inż. Michał Gładysek
© Copyright by Jerzy Gładysek i Michał Gładysek, Kraków 2013 r.